AS DAMAS DE FERROL

As Damas de Ferrol é unha comedia circular, ou mellor dito, en espiral, onde a realidade e a fantasía se debaten por ter a mesma carta de natureza e posiblemente o consigan. A súa liña argumental avanza e retrocede, enfíase e desenfíase constantemente como un novelo imaxinario e imposible de descifrar, móbil e inaprensible.

Dúas supostas irmás, xa maiores, falan sobre elas esmas, sobre a súa actual situación e sobre os feitos que as levaron ate ela. Pechadas no seu vello caserón, unha aparentemente impedida e a outra aparentemente infantilizada, desgranan a súa realidade que ben pode ser unha fantasía ou a súa fantasía que ben pode ser a realidade do acontecido.

Entre elas érguese constantemente a evocación dun home, do home: Manolo que, parece ser (porque aquí todo parece ser), lles condicionou a vida e elas condicionaron a del ate levalo a unha suposta e "terrible?" morte.

E como marco infinito, tanto físico como mental, tanto real como espiritual, situase Ferrol. Un Ferrol vivido e vivencial, un Ferrol como espazo impreciso, máis interior que externo, que todo o colorea da súa especial personalidade de cidade irrepetible nun país irrepetible no espazo e no tempo, tan irrepetible como inexistente.